13. İstanbul Jazz Festivali, Assolist ve Uvertür

13. İstanbul Jazz Festivali' nin misafirlerini dergilerden birinde ilk gördüğümde geçen seneyi aratmayacağından o kadar emindim ki biletleri hemen çıkar çıkmaz aldım. Hatta ilk konsere gittiğimde de bu şevk devam ediyordu. Ahmad Jamal gibi bir efsane ve HiJazz gibi bir yıldızlar topluluğunu izleyebilecektim. Ama HiJazz sahnedeyken herkesin izlemeye geldikleri bambaşka olduğu için Kimisi HiJazz' de uzun uzun sohbet edip sahneyle ilgilenmezken kimi insan grubu da Ahmad Jamal Trio' da aynı davranışı sergileyince başta sanatçılar olmak üzere herkes bezgin şekilde konserlerden ayrıldı. Ertesi gün Gilberto Gil konserinin anlatımı burayı kaplayacağından tamamiyle ayrı bir yazı yazacağım ama burada parmak basmak gereken nokta, bu parçalı konserler serisi, festivalde konser çıkışlarında aklımda az evvel dinlediğim melodilerin dönmesini pek mümkün kılmadı. Kimin üvertür kimin assolist olduğu konusu tamamen karışık olan ancak o muameleye maruz kalan festival bu uygulamayla nereye varmaya çalıştığını anlama güçlüğü çektiğim gibi, bize en uygun şekilde daha çok sanatçıyı izletmek istediğini düşünsem de bu şekilde sadece gözümüzün önünde çok fazla sanatçının geçip kafamızda müziklerine dair en düşük düzeyde veri saklandığını düşünüyorum ve bence festivalin en güzel organizasyonunun Genç Caz olduğu düşüncesiyle festival hakkındaki bu ilk görüşlerimi üstünüze sıçratmayı bir borç bilirim